نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری معارف اسلامی و علوم سیاسی، گرایش مسائل ایران، دانشگاه امام صادق (ع)

2 دانشیار علوم سیاسی، دانشکدة معارف اسلامی و علوم سیاسی دانشگاه امام صادق ‌(ع)

چکیده

فرهنگ به­عنوان شاخصی­ مهم در مدیریت سیاست، در نظام­های مختلف مدنظر بوده است. هرچند بسیاری از عناصر فرهنگی در طول زمان و در اثر علل و عواملی گوناگونی به­تدریج شکل می‌گیرد، اما نمی‌توان نقش سیاست­های حکومت در سامان‌دهی به آن را نادیده انگاشت. یکی از وظایف مهم حکومت در جامعة اسلامی، تعیین اصول و سیاست‌‎های کلی در حوزة مدیریت فرهنگ جامعه است. اصول و سیاست­های فرهنگی نظام جمهوری اسلامی ایران که بر مبنای آموزه­های اسلامی شکل گرفته است نیز طبعاً بر اساس این آموزه­ها باید طراحی و ترسیم گردد. به این ترتیب، سؤال اصلی تحقیق حاضر آن است که اصول حاکم بر سیاست­گذاری فرهنگی در جامعة ایران کدامند؟ با توجه به رویکرد عملیاتی نویسندگان، نظریة امام خمینی به‌عنوان محور و مبنای تحقیق انتخاب شده است. برای این منظور، با بهره­گیری از روش تحلیل محتوا، مهم­ترین بیانات ایشان در این حوزه مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته و تلاش شده مدلی بیانگر مهم­ترین اصول سیاست­گذاری فرهنگی از نگاه امام خمینی ارائه گردد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

__________ (1389). سیاست­گذاری و فرهنگ در ایران امروز. تهران: نشر باز.
­­­­­­­­­­__________ (1378). تفسیر سوره حمد. تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینى.
__________ (1383). صحیفة امام (مجموعه 21 جلدی). تهران: مؤسسة تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
__________ (1388). ولایت فقیه. تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینى.
اجلالی، پرویز (1379). سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی فرهنگی در ایران. تهران: نشر آن.
احمدی، حسن (1370). روش برنامه‌ریزی در بخش فرهنگ. تهران: سازمان برنامه و بودجه.
اشتریان، کیومرث (۱۳۸۶). سیاست­گذاری عمومی ایران. تهران: میزان.
بحرانی، مرتضی؛ علوی‌پور، سیدمحسن (1391). پارادایم‌شناسی تعامل اندیشة سیاسی و فرهنگی. تحقیقات فرهنگی ایران، 5(3)، 151-127.
حسین‌لی، رسول (1379). مبانی و اصول سیاست فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران (مجموعه مقالات). تهران: نشر آن.
خان‌محمدی، یوسف (1386). دولت و سیاست‌گذاری فرهنگی از دیدگاه امام خمینی. مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی، 34و35، 38-4.
دانایی­فرد، حسن (1384). تئوری‌پردازی با استفاده از رویکرد استقرایی: استراتژی مفهوم‌سازی تئوری بنیادین. دانشور رفتار، 12(11)، 70-57.
رضایی، محسن (1380). س‍رم‍ش‍ق‍ی ب‍رای س‍ی‍اس‍ت‌گذاری و ب‍رن‍ام‍ه‌ری‍زی ف‍ره‍ن‍گ‍ی. ت‍ه‍ران: ملیکا.
شریعتی، شهروز؛ عظیمی طرقدری، محمد (1393). الزامات راهبردی جمهوری اسلامی در مدیریت بحران جنگ نرم. تحقیقات فرهنگی ایران، 7(3)، 148-127.
شریفی سیدعلیرضا؛ فاضلی عبدالرضا (1391). واکاوی سیاست‌‎گذاری فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران؛ آسیب‌ها و راهبردها. مجلس و راهبرد. 19(69)، 90-55.
صالحی امیری، سیدرضا (1387). مبانی سیاست­گذاری و برنامه­ریزی فرهنگی. تهران: مرکز تحقیقات مجمع تشخیص مصلحت نظام.
فاضلی، نعمت‌الله؛ قلیچ، مرتضی (1392). نگرشی نو به سیاست فرهنگی؛ سیاست فرهنگی از دیدگاه مطالعات فرهنگی. تهران: انتشارات تیسا.
کوشکی، محمدصادق (1379). تأملاتی در اندیشة سیاسی امام خمینی. تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
لطیفی، میثم؛ ظهوریان ابوترابی، میثم (1394). تدوین الگوی ارزیابی شاخص‌های فرهنگ عمومی در دانشگاه‌ها. تحقیقات فرهنگی ایران، 8 (1)، 70-47.
موسوی خمینی، روح‌الله (1376). کتاب البیع. ج 2، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینى.
الوانی، سیدمهدی؛ هاشمیان، سید محمدحسین (1387). ارائة مدل بومی سیاست­گذاری متوازن بخش فرهنگ. مجموعه مقالات همایش توسعه و تحول در فرهنگ و هنر.
وحید، مجید (۱۳۸۸). سیاست­گذاری عمومی. تهران: میزان.
CAPTCHA Image