ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تأثیر ارزشهای فرهنگی بر هویت ملی نمونه مورد مطالعه: شهروندان شهر کرمان
ﻫﻮﻳﺖ ﻣﻠﻲ ﻓﺮﺍﮔﻴﺮﺗﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﺳﻄﺢ ﻫﻮﻳﺖ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﻈﺎﻡﻫﺎﻯ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻛﻠیة ﺣﻮﺯﻩﻫﺎﻯ ﻓﺮﻫﻨﮓ، ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ و ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮﮔﺬﺍﺭ ﺍﺳﺖ. ﭘﮋﻭﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ ﻋﻠﻢ ﺑﻪ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻫﻮﻳﺖ ﻣﻠﻲ ﺑﻪﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ مؤلفة ﻧﻈﻢ ﻭ ﺍﻧﺴﺠﺎﻡ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ، ﺑﻪ ﺑﺮﺭﺳﻰ ﻣﻌﺮﻑﻫﺎﻯ ﻫﻮﻳﺖ ﻣﻠﻲ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﺳﺘﺎ، ﺗﺄﺛﻴﺮ ارزشهای فرهنگی ﺑﺮ ﻧﮕﺮﺵ شهروندان ﺑﻪ ﻫﻮﻳﺖ ﻣﻠﻲ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺣﺎﺿﺮ ﺍﺯ ﻧﻮﻉ ﭘﻴﻤﺎﻳﺸﻰ ﻭ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻴﺎﺯ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ پرسشنامة ﻣﺤﻘﻖﺳﺎﺧﺘﻪ ﺟﻤﻊ ﺁﻭﺭﻱ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺟﺎمعة ﺁﻣﺎﺭﻱ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ 16 ﺗﺎ 40 ﺳﺎﻝ شهر کرمان هستند ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺗﻌﺪﺍﺩ 270 ﻧﻔﺮ ﺑﻪﻋﻨﻮﺍﻥ ﻧﻤﻮﻧﻪ، ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺮﺭﺳﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺣﺎﻛﻲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ میزان ارزشهای جمعگرایی، پدرسالاری، فاصلة قدرت و اجتناب از عدم اطمینان در حد نسبتاً بالایی قرار دارد. از سوی دیگر، هویت ملی شهروندان نیز بالاتر از حد متوسط است. همچنین یافتهها نشان میدهد که تأثیر متغیرهای جمعگرایی و فاصلة قدرت بر میزان هویت ملی شهروندان معنیدار است و ضریب و جهت تأثیر این دو متغیر بر هویت ملی مثبت است. بهعبارت دیگر، افرادی که دارای ارزشهای فرهنگی جمعگرایانه هستند، نسبت به کسانی که ویژگیهای فردگرایانه دارند، از میزان هویت ملی بیشتری برخوردارند و احتمال بیشتری وجود دارد که در طبقات بالاتر هویت ملی قرار بگیرند. همچنین نتایج نشان میدهد که افرادی که دارای ارزشهای فرهنگی با میزان فاصلة قدرت زیاد هستند، نسبت به کسانی که ویژگیهای فرهنگی با میزان فاصلة قدرت کم دارند، از میزان هویت ملی بیشتری برخوردارند. یافتهها نشان میدهد که متغیرهای ریسکپذیری و پدرسالاری تأثیری بر میزان هویت ملی شهروندان ندارد.
http://www.jicr.ir/article_198_10905632d2d019befe1a0004ec9c6b19.pdf
2015-06-21
1
22
جمعگرایی/ فردگرایی
پدرسالاری / زنسالاری
توزیع قدرت / فاصلة قدرت
اجتناب از عدم اطمینان/ ریسکپذیری
هویت ملی
حمید
نساج
h.nassaj@ase.ui.ac.ir
1
استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه اصفهان
AUTHOR
راضیه
مهرابی کوشکی
mehrabiraziye@gmail.com
2
دانشجوی دکتری گروه علوم سیاسی دانشگاه اصفهان
AUTHOR
محمودرضا
رهبرقاضی
m.rahbarghazi@ase.ui.ac.ir
3
استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه اصفهان
AUTHOR
مهدیه
پوررنجبر
m.purranjbar@gmail.com
4
کارشناسی ارشد علوم سیاسی، دانشگاه اصفهان
AUTHOR
آشوری، داریوش (1373). دانشنامة سیاسی. تهران: مروارید.
1
آشوری، داریوش (1389). دانشنامه سیاسی (فرهنگ اصطلاحات و مکتبهای سیاسی). تهران، مروارید.
2
احمدی، حمید (1382). هویت ملی ایرانی در گسترة تاریخ. فصلنامة مطالعات ملی، 15، 9-47.
3
احمدی، حمید (1377). قومیت و قومگرایی در ایران: افسانه و واقعیت. تهران: نشر نی.
4
بارت، مارتین (1381). شکلگیری هویت ملی در کودکی و نوجوانی. ترجمة محمود شهابی، مجلة رشد آموزش علوم اجتماعی، 2، 85-96.
5
تونیس، فردیناند (1381). گماینشافت و گزلشافت، در جامعة سنّتی و جامعة مدرن. ترجمة منصور انصاری، تهران: نقش جهان.
6
جنکینز، ریچارد (1381). هویت اجتماعی. ترجمة تورج یاراحمدی، تهران: نشر شیرازه.
7
حاجیانی، ابراهیم (1379). جهانی شدن و هویت ملی. فصلنامة مطالعات ملی، 2 (5)، پنجم، 111-130.
8
شهرامنیا؛ سیدامیرمسعود؛ مهرابی کوشکی، راضیه و پوررنجبر، مهدیه (1393). بررسی تأثیر شبکههای اجتماعی بر میزان هویت ملی (مطالعة موردی: دانشجویان دانشگاه اصفهان). فصلنامة پژوهشهای راهبردی سیاست، 3 (9)، 121-141.
9
صنیع اجلال، مریم (1384). درآمدی بر فرهنگ و هویت ملی. تهران: مؤسسة مطالعات ملی.
10
گلمحمدی، احمد (1381). جهانیشدن، فرهنگ، هویت. تهران: نشر نی.
11
گیدنز، آنتونی (1385). تجدد و تشخص؛ جامعه و هویت شخصی در عصر جدید. ترجمة ناصر موفقیان، تهران: نشر نی.
12
محسنی، نیکچهره (1375). ادراک خود از کودکی تا بزرگسالی. تهران: انتشارات بعثت.
13
میرمحمدی، داوود (1383). گفتارهایی دربارة هویت ملی در ایران. تهران: مؤسسة مطالعات ملی.
14
هرمیداس باوند، داود (1377). چالشهای برون و هویت ایرانی در طول تاریخ. مجلة اطلاعات سیاسی- اقتصادی، 129، 60-71.
15
Bruner, J. S. (1990). Acts of Meaning. Cambridge. Harvard University Press.
16
Craib, I. (1998). Experiencing Identity. London: Sage Publications.
17
Eagly, A.H, (1987). Sex Differences in Social Behavior: a Social Role Interpretation. Hillsdale, NJ: Erlbaum.
18
Gellner, E. (1983). Nations and Nationalism: New Perspectives on the Past. Oxford: Basil Blackwell.
19
Hall, S. (1991). Old and New Identities, Old and New Ethnicities, in Culture, Globalization and the World-System. A. D. King (ed.), Basingstoke: Macmillan, 41-68.
20
Hallowell, A. I. (1955). Culture and Experience. Philadelphia: University of Pennsylvania Press.
21
Hobsbawm, E. J. (1992). Nations and Nationalism Since 1780. 2nd edition, Cambridge: Cambridge University Press.
22
Hofstede, G. (1980). Culture’s Consequences. Beverly Hills, CA: Sage.
23
Hofstede, G. (1990). A reply and comment on Joginder P. Singh: “Managerial culture and work-related values in India.” Organization Studies, 11, 103–106.
24
Hogg, M. A., & Terry, D. J. (2000). Social identity and self-categorization processes in organizational contexts. Academy of Management Review, 25 (1), 121-140.
25
Huntington. S. P. (2004). Who Are We? the Challenges to America’s National Identity. New York: Simon & Schuster.
26
Luria, A. R. (1981). Language and Cognition (J. V. Wertsch, Trans.). New York: Wiley.
27
Mead, G. H. (1934). Mind, Self, and Society. Chicago: University of Chicago Press.
28
Moscovici, S. (1988). Notes towards a description of social representations. European Journal of Social Psychology, 18, 211–250.
29
Nisbett, R. E. & Cohen, D. (1996). Culture of Honor: the Psychology of Violence in the South. Boulder, CO: Westview Press.
30
Robertson, C. & Fadil, P. A. (1999). Ethical decision making in multinational organizations: A culture-based model. Journal of Business Ethics, 19, 385-392.
31
Shweder, R. A. & Sullivan, M. A. (1993). Cultural psychology: Who needs it? Annual Review of Psychology, 44, 497–523.
32
Triandis, H. C. (1989). The self and social behavior in differing cultural contexts. Psychological Review, 93, 506–520.
33
Triandis, H. C. (1996). The psychological measurement of cultural syndromes. American Psychologist, 51, 407–415.
34
Vitell, S. J., Nwachukwu, S. L. & Barnes, J. H. (1993). The effects of culture on ethical decision making: An application of Hofstede's typology. Journal of Business Ethics, 12, 753-760.
35
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی رابطة فرایند جهانیشدن فرهنگی و هویت مذهبی در ایران (مطالعة موردی گروههای قومی لُر شهر نورآباد ممسنی و عربشهر کنگان و توابع)
حفظ و ارتقای هویت مذهبی از دغدغههای جامعة مذهبی ایران است. فرایند جهانیشدن در چند دهة گذشته ابعاد مختلف حیات فردی و اجتماعی ایرانیان را تحت تأثیر قرار داده است. این مطالعه تأثیر فرایند جهانیشدن فرهنگی را بر هویت مذهبی دو گروه قومی لُر ساکن شهر نورآباد ممسنی و عرب ساکن شهر کنگان و توابع مورد بررسی قرار داده است. در ابتدا تحقیقات پیشین مورد بررسی قرار گرفت. سپس با استفاده از چارچوب نظری مبتنی بر نظریة گیدنز شش فرضیه مطرح شد. نمونة مورد مطالعه 770 نفر از اهالی 15 تا 64 سالة ساکن این دو شهر بودند که به شیوة نمونهگیری تصادفی چندمرحلهای انتخاب شدند. با استفاده از تکنیک تحلیل عاملی اکتشافی، ده سبک زندگی در شهر شیراز یافت شد که بر اساس ماهیت متغیرها نامگذاری شدند. یافتههای تحقیق نشان داد که بین دو گروه قومی لُر و عرب مورد مطالعه، تفاوت معنیداری از حیث هویت مذهبی وجود داشته است. همچنین نتایج حاصل از تکنیک رگرسیون چندمتغیره، نشاندهندة آن است که بهترتیب متغیرهای سبک مذهبی، سبک علمیـآموزشی، بازاندیشی، سبک ورزشی، آگاهی از جهانیشدن، سبک مشارکت فرهنگی، سبک موبایلی بر روی هم 7/36 درصد تغییرات را متغیر هویت مذهبی را تبیین کرده اند.
http://www.jicr.ir/article_199_3f5ad9568dd09ae89617f66f738cf3d0.pdf
2015-06-21
23
45
جهانیشدن
هویت مذهبی
قوم لُر
قوم عرب
بیژن
خواجهنوری
bkhaje@rose.shirzu.ac.ir
1
استادیار گروه جامعهشناسی دانشگاه شیراز
LEAD_AUTHOR
ماندانا
کریمی
karimi.mandana67@gmail.com
2
کارشناسی ارشد جامعهشناسی دانشگاه شیراز
AUTHOR
سعاد
خجسته
soaad_kh2005@yahoo.com
3
دانشجوی کارشناسی ارشد جامعهشناسی دانشگاه شهید باهنرکرمان
AUTHOR
اباذری، یوسف، و چاوشیان، حسن (1381). از طبقة اجتماعی تا سبک زندگی، رویکردهای نوین در تحلیل جامعهشناختی هویت اجتماعی. نامة علوم اجتماعی، 20، 3-27.
1
اشرفی، اکبر (1380). هویت فرهنگی در عصر مشروطه. فصلنامة تحقیقات فرهنگی نامة پژوهش، 22 و 23، 2-7.
2
بهکیش، مهدی (1381). اقتصاد ایران در بستر جهانیشدن. تهران: نشر نی.
3
پولادی، کمال (1387). جهانیشدن و هویت فرهنگی. پژوهشنامة پژوهشکده تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام، 19، 101-122.
4
حاجیانی، ابراهیم (1379). تحلیل جامعهشناختی هویت ملی در ایران و طرح چند فرضیه. فصلنامة مطالعات ملی، 5، 193-228.
5
خواجهنوری، بیژن (1385). بررسی رابطة مؤلفههای جهانیشدن و مشارکت اجتماعی زنان، مطالعة موردی: تهران، شیراز و استهبان. پایاننامة دکتری جامعه شناسی، دانشکده اقتصاد، مدیریت و علوم اجتماعی دانشگاه شیراز.
6
خواجهنوری، بیژن، بخشنده، مجتبی، دلآور، مریم سادات، بهمنی، لیلا و رستمیزاده، الهام (1393 ب). تأثیر کاربرد اینترنت بر هویت ملی، مطالعة موردی دانشجویان دانشگاه شیراز. فصلنامة تخصصی علوم اجتماعی دانشگاه آزاداسلامی – واحد شوشتر، 24، 235-254.
7
خواجهنوری، بیژن، روحانی، علی و هاشمی، سمیه (1391 الف). گرایش به حجاب و سبکهای متفاوت زندگی، مطالعة موردی: زنان شهر شیراز. جامعهشناسی کاربردی، 47، 141-166.
8
خواجهنوری، بیژن، روحانی، علی، و هاشمی، سمیه (1389). سبک زندگی و هویت ملی (مطالعة موردی: دانشآموزان دبیرستانهای شهر شیراز). فصلنامة مطالعات ملی، 11 (4)، 127-152.
9
خواجهنوری، بیژن، ریاحی، زهرا و مساوات، ابراهیم (1391 ب). رابطة سبک زندگی و میزان دینداری جوانان: مورد مطالعه: جوانان شیراز. فصلنامة تخصصی علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی- واحد شوشتر، 20، 103-130.
10
خواجهنوری، بیژن، کریمی، ماندانا، و خجسته، سعاد (1393 الف). بررسی رابطة فرایند جهانیشدن فرهنگی و هویت ملی در ایران (مطالعة موردی: گروههای قومی لُر شهر نورآباد و عرب شهر کنگان و توابع). پژوهشهای راهبردی امنیت و نظم اجتماعی، 8، 99-114.
11
خواجهنوری، بیژن، و ریاحی، زهرا (1392). جهانیشدن، دنیاگرایی و زنان، مورد مطالعه: تهران، شیراز و استهبان. مجلة جهانی رسانه، 15، 21-47.
12
رابرتسون، رونالد (1382). جهانی شدن. ترجمة کمال پولادی، تهران: نشر ثالث.
13
رجبلو، علی (1389). جهانیشدن و بازاندیشی الگوهای دوستی دختران و پسران. مطالعات اجتماعی روانشناختی زنان، 2، 73-92.
14
رحمتآبادی، الهام، و آقابخشی، حبیب (1385). سبک زندگی و هویت اجتماعی جوانان. فصلنامة رفاه اجتماعی، 5، 235- 253.
15
رفعتجاه، مریم، و شکوری، علی (1387). اینترنت و هویت اجتماعی. مجله جهانی رسانه، 5، 5-20.
16
سراجزاده، سیدحسین، و توکلی، مهناز (1380). بررسی عملیاتی دینداری در پژوهشهای اجتماعی. نامة پژوهش، 20 و 21، 23-35.
17
طالبان، محمدرضا (1382). تعهد مذهبی و تعلق سیاسی، فصلنامة پژوهش فرهنگی، نامة پژوهش، 5 (21-20)، 14-47.
18
عبدالهیان، حمید (1383). نسلها و نگرشهای جنسیتی: سنجش آگاهی از تعارض در نگرشهای جنسیتی. مجلة پژوهش زنان، 2 (3). ص 58-74.
19
علوی، سیدسلیمان، جنتیفرد، فرشته، مرآثی، محمدرضا (1389). مقایسة هویت ملی و مذهبی در افراد معتاد به اینترنت و غیرمعتاد. مجلة جامعهپژوهی فرهنگی، 1، 107-119.
20
فاضلی، محمد(1382). مصرف و سبک زندگی. قم: انتشارات صبح صادق، 1.
21
کاوسی، اسماعیل، و حسینزادگان، زهره (1390). حفظ هویت ایرانی و اسلامی در فرایند جهانیشدن. فصلنامة مطالعات راهبردی جهانیشدن، 3، 37-62.
22
کلانتری، عبدالحسین، عزیزی، جلیل، و زاهد زاهدانی، سعید (1388). هویت دینی و جوانان (نمونه آماری، جوانان شهر شیراز). فصلنامه تحقیقات فرهنگی ایران، 2 (6)، 125-141.
23
کوهی، کمال، و حسنی، محمدرضا، (1391). رابطة استفاده از رسانههای نوین با ابعاد هویتی در نوجوانان و جوانان 14 تا 29 ساله. پژوهشهای ارتباطی، 72، 109-130.
24
گرگی، عباس، (1385). اینترنت و هویت. فصلنامة مطالعات ملی، 7 (1)، 53-69.
25
گوتک، جرالدال (1380). مکاتب فلسفی و آرای تربیتی. ترجمة محمدجعفر پاکسرشت، تهران: مؤسسة انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
26
گیدنز، آنتونی (1377). جامعهشناسی. ترجمة منوچهر صبوری، چاپ سوم، تهران: نشرنی.
27
گیدنز، آنتونی (1387). تجدد و تشخص، جامعه و هویت شخصی در عصر جدید. ترجمة ناصر موفقیان، تهران: نشر نی.
28
مجتهدزاده، پیروز (1376). جغرافیا و سیاست در فرایندی نوین. مجلة دانشکده حقوق و علوم سیاسی، 42، 123- 198.
29
نوابخش، مهراد و نیکوکار، مستانه (1390). جهانیشدن و بحران هویت جوانان. فصلنامة مطالعات راهبردی جهانیشدن، 2 (3)، 89–110.
30
نواح، عبدالرضا، و تقوینسب، مجتبی (1386). تأثیر احساس محرومیت نسبی بر هویت قومی و هویت ملی، مطالعة موردی: اعراب استان خوزستان. مجلة جامعهشناسی ایران، 8 (2)، 142-163.
31
واتسون، هلن. (1382). زنان و حجاب. ترجمة مرتضی بحرانی، فصلنامة کتاب زنان، 20، 309-330.
32
وفایی بوربور، صدیقه (1378). نقش جهتگیری دینی و مقابلههای مذهبی شغلی دبیران زن شهرستان همدان. پایاننامة کارشناسی ارشد، رشتة تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس تهران.
33
Armfield, G. & R, Holbert (2002). The relationship between religiosity and internet use. Journal of Media and Religious, 2 (3), 129-144.
34
Barber, B. L., Stone, M. R., Hunt, J. E., & Eccles, J. S. (2005). Benefits of Activity Participation: the Roles of Identity Affirmation and Peer Group Norm Sharing. In J. L. Mahoney, R. W. Larson, & J. S. Eccles (Ed.). Organized activities as contexts of development, Mahwah, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, Publishers, 185-210.
35
Campbell, J. (2007). Adolescent Identity Development: the Relationships With Leisure Lifestyle and Motivation. M. A. thesis in Recreation and Leisure Studies, Waterloo, Ontario, Canada,
36
Erikson, E. H, (1964). Insight and Responsibility. New York: Norton.
37
Haggard, L. M., & Williams, D. R. (1992). Identity affirmation through leisure activities: leisure symbols of the self. Journal of Leisure Research, 24, 1-18.
38
http://uwspace.uwaterloo.ca/bitstream/10012/3222/1/FinalThesis-Jenny Campbell. pdf.
39
Mehta, S. (2010). commodity culture and porous socio-religious boundaries: muslim women in delhi. South Asia Research, 30 (1), 1-24.
40
NRO-frauenforum (2002). Social, Economic and Environmental Sustainability from a Gender Perspective. 14 Issues to tackle. Retrieved From http: //www Gender and trade Net.
41
ORIGINAL_ARTICLE
تدوین الگوی ارزیابی شاخصهای فرهنگ عمومی در دانشگاهها
این پژوهش با هدف تدوین الگویی برای ارزیابی فرهنگ عمومی در دانشگاهها و ارزیابی شاخصهای مذکور در دانشگاههای دولتی شهر مشهد انجام شد. رویکرد پژوهشی در این تحقیق، روش آمیخته اکتشافی است. راهبرد پژوهش در بخش کیفی، روش تحلیل شبکة مضامین و در بخش کمی روش توصیفیـپیمایشی است. ابزار پژوهش در بخش کیفی تحلیل اسناد و مصاحبة نیمهساختاریافته با خبرگان مسائل فرهنگی است که نمونهگیری در این بخش به روش هدفمند صورت گرفته است. در بخش کمّی نیز از پرسشنامهای مبتنی بر یافتههای بخش کیفی استفاده شده است. جامعة آماری بخش کمّی این پژوهش شامل کلیة دانشجویان ورودی سالهای 88 تا 91 دانشگاههای دولتی شهر مشهد است که با استفاده از فرمول کوکران تعداد نمونه برآورد و از روش نمونهگیری طبقهای متناسب با حجم، نمونة آماری انتخاب شد. نتایج بخش کیفی تحقیق موجب شناسایی 44 مضمون پایه بهعنوان شاخصهای خرد پژوهش گردید که پس از خوشهبندی این مضامین در گروههای مشابه، ده مضمون سازماندهنده شناسایی و بهعنوان شاخصهای کلان پژوهش انتخاب شدند. سپس از طریق روش تحلیل سلسلهمراتبی ضریب اهمیت هریک از شاخصها نیز مشخص شد. نتایج ارزیابی کمّی شاخصها در دانشگاههای دولتی شهر مشهد نشان داد که میزان شاخص فرهنگی کل در طول حضور دانشجو در دانشگاه رو به کاهش است. همچنین بیشترین میزان همبستگی بین شاخصهای هویت ملی و انقلابی وجود دارد و تنها همبستگیهای منفی تحقیق نیز بین شاخص خانواده با شاخص سرمایة اجتماعی و مصرف فرهنگی است. نتایج پژوهش حاضر میتواند برای ارزیابی وضعیت فرهنگ عمومی دانشجویان و جهتدهی به سیاستهای فرهنگی در دانشگاهها توسط سیاستگذاران و مدیران فرهنگی حوزة آموزش عالی مورد استفاده و مبنای ارزیابی برنامهریزیهای فرهنگی قرار گیرد.
http://www.jicr.ir/article_200_aa622cca182c8145a28f341603dc8202.pdf
2015-06-21
47
70
برنامهریزی فرهنگی
ارزیابی
شاخص فرهنگی
فرهنگ دانشگاهی
فرهنگ عمومی
میثم
لطیفی
m.latifi@isu.ac.ir
1
دکترای مدیریت منابع انسانی، استادیار دانشکدة معارف اسلامی و مدیریت، دانشگاه امام صادق (ع)
AUTHOR
میثم
ظهوریان ابوترابی
zohurian.m@gmail.com
2
دانشجوی دکتری مدیریت رفتار سازمانی، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه فردوسی مشهد
LEAD_AUTHOR
اصفهانی، مینا (1385). مدیریت فرهنگی و چشمانداز 20 ساله. مجموعه مقالات اولین همایش مهندسی فرهنگی، تهران: شورای عالی انقلاب فرهنگی، 152-162
1
اکبری، محمدعلی (1381). تجربیاتی از برنامهریزی فرهنگی در ایران. فصلنامة فرهنگ عمومی، 33، 14.
2
امینمظفری، فاروق، پرداختچی، محمدحسن، یمنی دوزی سرخابی، محمد و ذکائی، محمدسعید (1387). بررسی رابطة فرهنگ سازمانی و سبکهای رهبری در دانشگاههای ایران. فصلنامة پژوهش و برنامهریزی در آموزش عالی، 47، 133-158.
3
ایمان، محمدتقی و روحانی، علی (1392). هویت اسلامی و هویتهای رقیب (هویت جهانی، ملی و قومی). فصلنامة تحقیقات فرهنگی ایران، 1، 127-148.
4
بازرگان، عباس، حجازی، یوسف و اسحاقی، فاخته (1386). فرایند اجرای ارزیابی درونی در گروههای آموزشی دانشگاهی (راهنمای عملی). تهران: نشر دوران.
5
تقوائی، مسعود و قائد رحمتی، صفر (1385). تحلیل شاخصهای توسعة فرهنگی استانهای کشور. جغرافیا و توسعة ناحیهای. 7، 117-135.
6
توحیدلو، اکبر (1387). بررسی وضعیت فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن با رویکرد اسلامی. فصلنامة پژوهش اجتماعی، 1، 121-154.
7
رحیمنیا، فریبرز، و علیزاده، مسعود (1388). بررسی ابعاد فرهنگ سازمانی بر اساس مدل دنیسون از نظر اعضای هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد. مجلة مطالعات تربیتی و روانشناسی، 35، 147-170.
8
رستگار خالد، امیر (1392). سرمایة اجتماعی خانواده و دینداری جوانان. فصلنامة تحقیقات فرهنگی ایران، 6، 55-86.
9
رشیدی، حمیدرضا، میرشاه جعفری، سیدابراهیم، و شریف خلیفه سلطانی، مصطفی (1384). بررسی روند برنامهریزی فعالیتهای فرهنگی دانشگاههای دولتی اصفهان طی برنامه دوم و سوم توسعة کشور. روانشناسی و علوم تربیتی، 70، 199-220.
10
شریعتی، شهروز، و عظیمی طرقدری، محمد (1393). الزامات راهبردی جمهوری اسلامی در مدیریت بحران جنگ نرم. فصلنامة تحقیقات فرهنگی ایران، 7 (3)، 127-148.
11
شکیبانیا، مهدی (1385). ﻧﮕﺮﺷﻲ ﺑﺮ اﺑﻌﺎد ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰی ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ. ﻫﻤﺎﻳﺶ ﻣﻠﻲ ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ، آذر 1385، تهران: شورای عالی انقلاب فرهنگی.
12
فدایی خوراسگانی، مهدی، و نیری، سمیه (1389). بررسی تأثیر تحولات شاخصهای منتخب فرهنگی بر رشد اقتصادی در ایران. پژوهشهای رشد و توسعة اقتصادی، 1(1)، 133-159.
13
فکوهی، ناصر (1389). چشمانداز فرهنگ عمومی و نظام دانشگاهی در جهان و در ایران. برگ فرهنگ، 21، 22-35.
14
فیضپور، محمدعلی، خانعلیزاده، رسول، و دهموبد، بابک (1390). مطالعه تطبیقی شاخصهای رتبهبندی دانشگاهها در سطح جهان و ایران. اولین همایش ملی آموزش در ایران 1404، تهران: پژوهشکده سیاستگذاری علم، فناوری و صنعت.
15
معین، محمد (1371). فرهنگ فارسی. تهران: امیرکبیر.
16
هیئت نظارت و ارزیابی فرهنگی و علمی (1382). تحلیل روشها و شاخصهای ارزیابی فرهنگ، هنر و ارتباطات در کشورهای مختلف جهان. گزارش طرح پژوهشی، تهران.
17
Attride-Stirling, J. (2001). Thematic networks: an analytic tool for qualitative research. Qualitative Research, 1 (3), 385-405.
18
Biesta, G. (2010). Pragmatism and the Philosophical Foundations of Mixed Methods Research. Sage handbook of mixed methods in social and behavioral research. Second edition, 95-118.
19
Boulton, G. (2011). University rankings: diversity, excellence and the european initiative. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 13, 74-82.
20
Brady, H. E., Verba, S., & Schlozman, K. L. (1995). Beyond SES: a resource model of political participation. American Political Science Review, 89 (2), 271-294.
21
Case, M. (2002). People & Planning, Human Resources Management Tool Kit for CAPC Projects. Winnipeg: The Pas Family Resource Centre.
22
clark, B. (1973). The organizational Saga in higher education. Administrative Science Quarterly, 17, 178-184.
23
Crabtree, B. and Miller, W. (1999). A Template Approach to Text Analysis: Developing and Using Codebooks, in B. Crabtree and W. Miller (eds) Doing Qualitative Research. Newbury Park, CA: Sage.
24
Creswell, J. W. (2013). Research Design: Qualitative, Quantitative, and Mixed Methods Approaches. Sage publications.
25
Duxbury, N. (2003). Cultural Indicators and Benchmarks in Community Indicator Projects: Performance Measures for Cultural Investment?. In Accounting for Culture: Examining the Building Blocks of Cultural Citizenship Conference, Gatineau, Quebec, 13-15
26
Feilzer, M. Y. (2010). Doing mixed methods research pragmatically: Implications for the rediscovery of pragmatism as a research paradigm. Journal Of Mixed Methods Research, 4(1), 6-16.
27
Fukuyama, F. (2001). Social Capital, Civil Society and Development. Third world quarterly, 22 (1), 7-20.
28
Hatch, M. J. (1993). The dynamics of organizational culture. Academy of Management Review, 18 (4), 657-693.
29
Jackman, R. W., & Miller, R. A. (1998). Social capital and politics. Annual Review of Political Science, 1 (1), 47-73.
30
Joffe, H. (2011). Thematic Analysis, Chichester: John Wiley & Sons.
31
John, K., & Lera, T. (2012). Human resource management and value addition through strategic human resource planning. Research Expo International Multidisciplinary Research Journal, 2 (4), 58-66.
32
Ouchi, W. G. (1981). Theory Z: How American Business Can Meet the Japanese Challenge. New York: Avon.
33
Putnam, R. D. (1993). The prosperous community. The American prospect, 4 (13), 35-42.
34
Sadlak, J. (2006). Validity of university ranking and its ascending impact on higher education in Europe. Bridges, 12 (12), 13-27.
35
Scollon, R. (2001). Inter-Cultural Communication. Oxford: Blackwell Publishers.
36
Sedgwick, E., & Sedgwick, P. (2002). Cultural Theory: The Key Thinkers. London and New York: Routledge.
37
Senge, P. (2006). The Fifth Discipline: the Art and Practice of the Learning Organization. New York: Doubleday.
38
Shou-yong, H. U. (2009). Culture planning in ethnology and anthropology. Journal of Ningbo University of Technology, 1, 13-31.
39
Thakur, M. (2007). The impact of ranking systems on higher education and its stakeholders. Journal of Institutional Research, 13 (1), 83-96.
40
Unesco. (2009). Investing in Cultural Diversity and Intercultural Dialogue. Paris: Unesco Publishing.
41
ORIGINAL_ARTICLE
ایدئولوژی مقاومت و مخاطب فعال: نگاهی به مطالعات خوانش در ایران
مقالة حاضر مطالعهای است بر روی تحقیقات انجامشده در دپارتمانهای مطالعات فرهنگی در ایران (پایاننامهها و تحقیقات پژوهشگران) و مقالات دو مجلة علمیـ پژوهشی در حوزة مطالعات فرهنگی (تحقیقات فرهنگی و مطالعات فرهنگی و ارتباطات). پرسشهای اصلیای که مقاله حول آنها سامان گرفته است عبارتاند از اینکه مطالعات فرهنگی در ایران چگونه شرایط و امکان خوانش را به تصویر کشیده است؟ آیا میتوان گونهشناسیای از انواع قرائتکنندگان از متن در ایران به دست داد؟ بهطور خاص این پرسش برای ما اهمیت دارد که چه درکی از مخاطب در مطالعات فرهنگی ایرانی وجود دارد؟ و در نهایت هدف فهم محدودیتهای تحقیقات مبتنی بر خوانش در ایران است. نتایج نشان داده است که مطالعات فرهنگی در آموزش عالی ایران، بیشتر تمایل داشته است از نوعی مخاطب فعال که مستمراً مقاومت میکند سخن بگوید و کمتر به عنصر ایدئولوژی و نقش قدرت در برساختن مخاطب اشاره داشته است. درعینحال، مخاطبی که مطالعات فرهنگی آموزش عالی ایران از آن پرده برداشته است، سوژة طبقة متوسط تهرانی است که عمدتاً دارای سرمایة فرهنگی بالاست. شکل دیگری از مخاطب که اخیراً تحقیقات از آن یاد کردهاند نه حول مقاومت، بلکه بیشتر حول لذت معنا میشود. مخاطب لذتطلب اساساً از الگوی هال خارج میشود و الگوی متفاوتی از مواجهه با متن را ابداع میکند.
http://www.jicr.ir/article_201_a45efbd4307ab6a8680c91121c1f2022.pdf
2015-06-21
71
95
10.7508/ijcr.2015.29.004
مخاطب فعال
مطالعات خوانش
مقاومت
سوژة لذتطلب
مطالعات فرهنگی در ایران
عباس
کاظمی
akazemi@ut.ac.ir
1
پژوهشگر مطالعات فرهنگی در پژوهشکدة مطالعات فرهنگی و اجتماعی
AUTHOR
محبوبه
حاجمحمدحسینی
m.hajhoseini@alumni.ut.ac.ir
2
کارشناس ارشد مطالعات فرهنگی و رسانه، دانشگاه تهران
AUTHOR
΄Ali Asghar, F. (1390 [2011 A.D]). Tahlil-e Daryāft-e Zanān-e Tehrāni az Seryāl hā-ye Fārsi vān (Pāyān Nāmeh-ye Kāršenāsi-ye Aršad). Tehrān: Dānešgāh-e Tehrān, Dāneškadeh-ye ΄Olum-e Ejtemā΄i.
1
΄Askar Pur, A. (1389 [2010 A.D]). Motāle΄eh-ye Xāneš-e Lur hā-ye Sāken-e Ostān-e Kohkiluyeh va Buyer Ahmad az Seryāl-e Jumung (Pāyān nāmeh-ye kāršenāsi-ye aršad). Tehrān: Dānešgāh-e Tehrān, Dāneškadeh-ye ΄Olum-e Ejtemā΄i.
2
Abāzari, Y. A., & Šohli bor, ΄A. (1387 [2008 A.D]). Masraf-e mahali va farhang-e ΄āmeh-ye jahāni-e film hā-ye ΄āmeh pasand-e hendi va tamāšāgarān-e zāhedāni. Faslnāmeh-ye Anjoman-e Irani-e Motāle΄āt-e Farhangi va Ertebātāt, 4) 12(, 11-32.
3
Ābsālān, S. (1388 [2009 A.D]). Xāneš-e Dānešjuyān az Siyāsat hā-ye Farhangi-e Dānešgāh (Motāle΄eh-ye Moredi: Dānešgāh-e ΄Alameh Tabātabā΄i) (Pāyān nāmeh-ye kāršenāsi-e aršad, rešteh-ye ΄Olum-e Ertebātāt). Tehrān: Dānešgāh-e ΄Alameh Tabātabā΄i, Dāneškadeh-ye ΄Olum-e Ejtemā΄i.
4
Āqājāni, Z. (1388 [2009 A.D]). Olgu hā-ye Ramzgošāyi-e Film-e Bedun-e Doxtaram Hargez dar Miyān-e Moxātabān-e Irāni (Pāyān nāmeh-ye kāršenāsi-e aršad). Tehrān: Dānešgāh-e ΄Alameh Tabātabā΄i, Dāneškadeh-ye ΄Olum-e Ejtemā΄i.
5
Āzād Armaki, T., & Mohamadi, J. (1385 [2006 A.D]). Televiziyun va hežemoni-e farhangi-e qerā΄at hā-ye zanān az seryal-e narges. Faslnāmeh-ye Motāle΄āt-e Farhangi va Ertebātāt, 2 (7), 1-41.
6
Āzād Armaki, T., & Mohamadi, J. (1385 [2006 A.D]). Zanān va serial hā-ye televiziyuni (motāle΄eh-I darbareh-ye seyal-e kalāntar va moxātabān-e ān). Zan dar Tose΄eh va Siyāsat (Pažuheš-e Zanān), 16, 67-94.
7
Bani Asadi, M. (1388 [2009 A.D]). Seryāl hā-ye Televiziyuni va Zendegi-e Pažuheši dar Miyān-e Doxtarān-e Javān (Pāyān nāmeh-ye kāršenāsi-e aršad). Tehrān: Dānešgāh-e ΄Alameh Tabātabā΄i, Dāneškadeh-ye ΄Olum-e Ejtemā΄i.
8
Dāmrudi, A. (1389 [2010 A.D]). Tahlil-e Xāneš-e Moxātabān az Film hā-ye Sinamāyi-e Pirāmun-e Jānbāzān va Jānbāzi (Pāyān nāmeh-ye kāršenāsi-e aršad). Tehrān: Dānešgāh-e Tehrān, Dāneškadeh-ye ΄Olum-e Ejtemā΄i.
9
Faghāni, Z. (1387 [2008 A.D]). Tahlil-e Daryāft-e Javānān-e Tahsilkardeh-ye Tehrāni az Žānr-e Elmi, Taxayoli (pāyān nāmeh-ye kāršenāsi-ye aršad). Tehrān: Dānešgāh-e Tehrān, Goruh-e Ertebātāt.
10
Fāzali, N., Mozayan, F. (1392 [2013 A.D]). Xāneš-e dānešjuyān-e doxtar az kod hā-ye pušeš-e madreseh dar dabirestān hā-ye doxtarāneye Tehrān. Majaleh-ye Jāme΄eh Šenāši, 14 (2), 123-152.
11
Hakimi, R. (1390 [2011 A.D]). Tahlil-e Daryāft-e Zanān-e Šahr-e Sanandaj az Seryāl-e Qahveh-ye Talx (Pāyān nāmeh-ye kāršenāsi-e aršad). Tehrān: Dānešgāh-e Tehrān, Dāneškadeh-ye ΄Olum-e Ejtemā΄i.
12
Hobson, D. (1982). Crossroads: The Drama of a Soap Opera. London: Methuen.
13
Human, N. (1389 [2010 A.D]). Motāle΄eh-ye Xāneš-e Moxātabān-e Āmrikāyi az Film hā-ye Zed-e Eslām-e Yahud (pāyān nāmeh-ye kāršenāsi-ye aršad) Tehrān: Dānešgāh-e Tehrān, Dāneškadeh-ye ΄Olum-e Ejtemā΄i.
14
Jahān gardi, M. (1386 [2007 A.D]). Televiziyun hā-ye Māhvāreh-ie Farsi Zabān dar Irān: Raftar hā, Angizeh hā, Ma΄ni-e Tamāšā-ye Televiziyun Māhvāreh-ie Farsi Zabān dar Beyn-e Moxātabān-e Tehrāni (Pāyān nāmeh-ye kāršenāsi-e aršad). Tehrān: Dānešgāh-e ΄Alameh Tabātabā΄i, Dāneškadeh-ye ΄Olum-e Ejtemā΄i, Goruh-e Ertebātāt.
15
Javādi Yegāneh, M. R., & Arhāmi, Ā. (1390 [2011 A.D]). Keyfiyat-e xāneš-e romān hā-ye ΄āšeqāneh-ye ΄āmeh pasand tavasot-e zanān. Zan dar Farhang va Honar (Pažuheš-e Zanān), 2 )4(, 5-24.
16
Joli, J. and John. J. P. (2000). Imaging the Audience, Losses and Gains in Cultural Studies, in M. Ferguson & P. Golding (Eds), Cultural studies in Question. London: Sage publication.
17
Kalāntari, M. (1389 [2010 A.D]). Barresi-e xāneš-e moxātabān-e šabakeh-ye fārsi vān (motāle΄eh-ye moredi: tamāšāgarān-e seryāl-e viktoriyā) (pāyān nāmeh-ye kāršenāsi-ye aršad). Tehrān: Dānešgāh-e Elm va Farhang, Goruh-e Motāle΄āt-e Farhangi.
18
Karimi, O. (1390 [2011 A.D]). Tahlil-e Daryāft-e Javānān az Seryāl hā-ye ΄Āmeh Pasand-e Māhvāreh-i: Mardom negāri-e Moxātabān-e Javān, Šahr-e Marivān (pāyān nāmeh-ye kāršenāsi-ye aršad). Tehrān: Dānešgāh-e Sedā va Simā, Dāneškadeh-ye ΄Olum-e Ertebātāt.
19
Karimi, O. (1391 [2012 A.D]). Jahāni šodan va seryāl hā-ye 'āmeh pasand-e māhvāreh-i: tahlil-e daryāft-e javānān-e šahr-e Marivān. Faslnāmeh-ye Motāle'āt-e Māhvāreh va Resāneh hā-ye Jadid, 1 (2), 5-31.
20
Karimi, O., & Mehdi Zādeh, S. M. (1392 [2013 A.D]). Tahlil-e daryāft-e moxātabān-e javān-e šahr-e Marivān az seryāl hā-ye ΄āmeh pasand-e māhvāreh-i. Faslnāmeh-ye Tahqiqāt-e Farhangi, 24, 107-136.
21
Kāvand, R. (1387 [2008 A.D]). Motāle΄eh-ye Nahveh-ye Daryāft-e Šabakeh hā-ye Māhvāreh-ie Farsi Zabān Tavasot-e Javānān (pāyān nāmeh-ye kāršenāsi-ye aršad). Tehrān: Dānešgāh-e Tehrān, Dāneškadeh-ye ΄Olum-e Ejtemā΄i.
22
Kāzemi, ΄A., & Paevizan, M. (1391 [2012 A.D]). Dindāri va goftmān-e televiziyuni dar Irān. Majaleh-ye Jāme΄eh Šenāši, 13 (3), 25-65.
23
Mahdi zādeh, S. M. (1389 [2010 A.D]). Nazariyeh hā-ye Resāneh, Andišeh hā-ye Rāyej va Didgāh hā-ye Enteqādi. Tehrān: Hamšahri.
24
McQuail, D. (1382 [2003 A.D]). Darāmadi bar Nazariyeh-ye Ertebātāt-e Jam΄i. (Persian translation of Mass Communication theory, An Introduction), translated by: Ejlāli, P. Tehrān: Markaz-e Motāle΄āt va Tahqiqāt-e Resāneh.
25
McQuail, D. (1382 [2003 A.D]). Moxātab Šenāsi (Persian translation of Audience analysis), translated by: Montazer Qā΄em, M. Tehrān: Markaz-e Motāle΄āt va Tahqiqāt-e Resāneh.
26
Mohamadi, J. (1387 [2008 A.D]). Moxātabān va Majmu΄eh hā-ye Televiziyuni (qerā΄at hā-ye Zanān az Majmu΄eh-ye Parvāz dar Hobāb. Faslnāmeh-ye Tahqiqāt-e farhangi-e Iran, 2, 79-110.
27
Mohamadi, J., & Karimi, M. (1390 [2011 A.D]). Tahlil-e qerā΄at hā-ye zanān az majmu΄eh hā-ye televiziyuni (motāle΄eh-ye moredi: qerā΄at hā-ye zanān-e šahr-e Ilām az seryāl-e fāseleh hā). Faslnāmeh-ye Anjoman-e Irāni-e Motāle΄āt-e Farhangi va Ertebātāt, 14, 49-77.
28
Montazer Qā΄em, M., & Faghāni, Z. (1387 [2008 A.D]). Tahlil-e daryāft-e javānān-e tahsilkardeh-ye tehrāni az film hā-ye elmi-taxayoli. Faslnāmeh-ye Anjoman-e Irāni-e Motāle'āt-e Farhangi va Ertebātāt, 4 (12), 133-161.
29
Morley, D. (1980). The 'Nationwide' Audience: Structure and Decoding. London: BFI.
30
Moxtāri, Y. (1390 [2011 A.D]). Moqāyeseh-ye Xāneš-e Aqvām-e Kord, Fārs va Āzari Zabān az Film hā-ye Kordi Zabān-e Sinamā-ye Irān (pāyān nāmeh-ye kāršenāsi-ye aršad). Tehrān: Dānešgāh-e Tehrān, Dāneškadeh-ye ΄Olum-e Ejtemā΄i.
31
Mozayan, F. (1392 [2013 A.D]). Xāneš-e Dānešjuyān-e Doxtar az Kod hā-ye Pušeš-e Madreseh dar Dabirestan hā-ye Doxtarāneh-ye Tehrān (pāyān nāmeh-ye kāršenāsi-ye aršad). Tehrān: Dānešgāh-e ΄Alameh Tabātabā΄i, Dāneškadeh-ye ΄Olum-e Ejtemā΄i, Goruh-e Motāle΄āt-e farhangi.
32
Rāvad Rād, ΄A., Montazer Qā'em., & Sarkārāti, P. (1387 [2008 A.D]). Tafsir-e zanān az bāznamāyi-e huviyat-e zanāneh dar televiziyun. Faslnāmeh-ye Tahqiqāt-e Farhangi –e Iran, No: 2, 1-22.
33
Rezāyi, M., & Kalāntari, M. (1390 [2011 A.D]). Xāneš-e moxātabān-e seryal hā-ye šabakeh hā-ye māhvāreh-ie farsi vān: mored-e tamāšāgari-e viktoriyā. Faslnāmeh-ye Zan dar Farhang va Honar, 3 (2), 5-24.
34
Šahābi, M., Jahāngardi, M. (1387 [2008 A.D]). Xāstgāh-e ejtemā΄i-e olgu hā-ye estefādeh az televiziyun hā-ye māhvāreh-ie fārsi zabān dar miyān-e moxātabān-e tehrāni. Faslnāmeh-ye Tahqiqāt-e Farhangi, 2, 23-55.
35
Sarkārāti, P. (1385 [2006 A.D]). Barresi-e Avāmel-e Mo΄aser bar Estefādeh-ye Resāneh-ie Zanān (Pāyān nāmeh-ye kāršenāsi-e aršad). Tehrān: Dānešgāh-e Tehrān, Goruh-e Ertebātāt.
36
Sāruxāni, B. (1367 [1998 A.D]). Jāme΄eh Šenāsi-e Ertebātāt. Tehrān: Etelā΄āt.
37
Sedāqat, H. (1388 [2009 A.D]). Goftmān-e Entexābāt-ie Televiziyun (Šabakeh-ye Yek-e Simā) va Movājeheh-ye Mardom-e Šahr-e Tehrān bā ān (Motāle΄eh-ye Majles-e Haštom-e Šorā-ye Eslāmi) (pāyān nāmeh-ye kāršenāsi-ye aršad). Tehrān: Dānešgāh-e Tehrān, Dāneškadeh-ye ΄Olum-e Ejtemā΄i.
38
Severin, W., & Tankard, J. (1381 [2002 A.D]). Nazariyeh hā-ye Ertebātāt. (Persian translation of Communication theories: origins, methods, and uses in the mass media), translated by: Dehqān, ΄A. Tehrān: Dānešgāh-e Tehrān.
39
Seyed Emāmi, K. (1387 [2008 A.D]). Edrāk-e guruh hā-ye qumi az tasavir-e resāneh-ie xud. Faslnāmeh-ye Tahqiqāt-e Farhangi, 19, 119-142.
40
Šohli bor, ΄A. (1384 [2005 A.D]). Masraf-e Mahali va Farhang-e ΄Āmeh-ye Jahāni-e Film hā-ye ΄Āmeh Pasand-e Hendi va Tamāšāgarān-e Zāhedāni (Pāyān nāmeh-ye kāršenāsi-e aršad). Tehrān: Dānešgāh-e Tehrān, Dāneškadeh-ye ΄Olum-e Ejtemā΄i, Goruh-e Jāme΄eh Šenāsi.
41
Stewart, H. (1378 [1998 A.D]). Ramzgozāri va Ramzgošāyi dar During, S. (Ed). Motāle΄āt-e Farhangi (Persian translation of cultural studies), translated by: Mošir Zādeh, H. Tehrān: Puyān.
42
Xājeh Vand Ahmadi, S. (1390 [2011 A.D]). Tahlili bar Xāneš-e Javānān az Šabakeh-ye Māhvāreh-ie Fārsi Zabān-e Vān: Seryal hā-ye Mardom Pasand (Pāyān nāmeh-ye kāršenāsi-e aršad). Tehrān: Dānešgāh-e Tehrān.
43
Yazdān Panāh, J. (1390 [2011 A.D]). Motāle΄eh-ye Xāneš-e Moxātabān-e Irāni az Romān-e Jang (Motāle΄eh-ye Moredi: Romān-e Safar beh Gerā-ye 270 Darajeh). (pāyān nāmeh-ye kāršenāsi-ye aršad). Tehrān: Dānešgāh-e Tehrān, Dāneškadeh-ye ΄Olum-e Ejtemā΄i.
44
Zākeri, M. (1387 [2008 A.D]). Tahlil-e Daryāft va Xāneš-e Moxātābān-e Tablighāt: Motāle'eh-ye Moxātabān-e Šabakeh hā-ye Tabliqāti-e Teleh šāping (Pāyān nāmeh-ye kāršenāsi-e aršad). Tehrān: Dānešgāh-e Tehrān, Dāneškadeh-ye ΄Olum-e Ejtemā΄i.
45
ORIGINAL_ARTICLE
«مرگ خود و مردن دیگری»: روایت دو فرهنگ عرفی/ عقیدتی-معنوی
(کاوشی در نظریة اجتماعی، نهجالبلاغه، مثنوی معنوی)
چه معنایی برای مرگ میتوان تصور کرد؟ مردن را چگونه باید فهمید؟ با مرگ خود و مردن دیگری در لحظة سرنوشت محتوم و مختوم چگونه مواجه میشویم؟ اینها سؤالاتی وجودی هستند به قدمت تاریخ زیستن بشریت. به این معنا و بهعبارتی دیگر، ما برای زیستنی معنامند، خود نیازمند مواجههای معنامند و البته درست با مرگ خود و مردن دیگری هستیم. از این حیث فرهنگ است که ساختارهای معرفتی وجودی برای تکوین زیستجهانی معنامند از این دست را فراهم میسازد، تا من ـ تو ـ او بهتر بتوانیم با چنین رخداد وجودی، فرهنگی و اجتماعی مواجه شویم. آشکار است که منبع تغذیه این تکوین همانا روایتهای فرهنگی از مرگ و مردن است که علم و دین و عرفان ممثل آناند؛ علم ممثلی است برای فرهنگ عرفی و دین نیز ممثلی است برای فرهنگ شرعی و عرفان نیز ممثلی است برای فرهنگ معنوی. ازاینرو، این مقاله با طرح چند پرسش مشخص در پی کاویدن چنین روایتی از طریق سه سرمتن (علمی ـ دینی ـ ادبی) است: الف) مرگ و مردن خود/ دیگری در متن عرفی نظریة اجتماعی مرگ با چه نشانههای فرهنگی و آثار اجتماعی وصف شده است؟ ب) مرگ و مردن خود/ دیگری در متن شرعی نهجالبلاغه با چه نشانههای عقیدتی و آثار معرفتیـ وجودی وصف شده است؟ ج) مرگ و مردن خود/ دیگری در متن ادبی مثنوی معنوی با چه نشانههای معرفتی و آثار عقیدتیـ وجودی وصف شده است؟
http://www.jicr.ir/article_202_21c3c4003d536748d7f1ca6d2d8adccc.pdf
2015-06-21
97
129
مرگ خود
مردن دیگری
نظریة اجتماعی مرگ
نهجالبلاغه
مثنوی معنوی
سیدمحمود
نجاتی حسینی
nejati.hosseini@gmail.com
1
پژوهشگر جامعهشناسی در پژوهشکدة مطالعات فرهنگی و اجتماعی
LEAD_AUTHOR
آبسالان، صادق (1388). خوانش دانشجویان از سیاستهای فرهنگی دانشگاه (مطالعة موردی دانشگاه علامه طباطبایی). رشتة ارتباطات، پایاننامة کارشناسی ارشد، رشتة علوم ارتباطات اجتماعی، دانشکدة علوم اجتماعی، دانشگاه علامه طباطبایی.
1
آزادارمکی، تقی، و محمدی، جمال (1385). تلویزیون و هژمونی فرهنگی قرائتهای زنان از سریال نرگس. فصلنامة مطالعات فرهنگی و ارتباطات، 2 (7)، 1-41.
2
آزادارمکی، تقی، و محمدی، جمال (1385). زنان و سریالهای تلویزیونی (مطالعهای دربارة سریال کلانتر و مخاطبان آن). زن در توسعه و سیاست (پژوهش زنان)، 16، 67-94.
3
آقاجانی، زهرا (1388). الگوهای رمزگشایی فیلم بدون دخترم هرگز در میان مخاطبان ایرانی. پایاننامة کارشناسی ارشد، رشته مطالعات فرهنگی، دانشکدة علوم اجتماعی، دانشگاه علامه طباطبایی.
4
اباذری، یوسفعلی، و شهلیبر، عبدالوهاب (1387). مصرف محلی و فرهنگ عامة جهانی فیلمهای عامهپسند هندی و تماشاگران زاهدانی. فصلنامة انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات، 12، 11-32.
5
بنیاسدی، مبینا (1388). سریالهای تلویزیونی و زندگی روزمره: پژوهشی در میان دختران جوان. پایاننامة کارشناسی ارشد، رشته مطالعات فرهنگی، دانشکدة علوم اجتماعی، دانشگاه علامه طباطبایی.
6
جوادی یگانه، محمدرضا، و ارحامی، آسیه (1390). کیفیت خوانش رمانهای عاشقانة عامهپسند توسط زنان. زن در فرهنگ و هنر (پژوهش زنان)، 2 (4)، 5-24.
7
جهانگردی، مجتبی (1386). تلویزیونهای ماهوارهای فارسیزبان در ایران: رفتارها، انگیزهها، معنی تماشای تلویزیون ماهوارهای فارسیزبان در بین مخاطبان تهرانی. پایاننامة کارشناسی ارشد، رشتة علوم ارتباطات اجتماعی، دانشکدة علوم اجتماعی، دانشگاه علامه طباطبایی.
8
حکیمی، رویا (1390). تحلیل دریافت زنان شهر سنندج از سریال قهوة تلخ. پایاننامة کارشناسی ارشد، رشته مطالعات فرهنگی و رسانه، دانشکدة علوم اجتماعی، دانشگاه تهران.
9
خواجهوند احمدی، سمانه (1390). تحلیلی بر خوانش جوانان از شبکة ماهوارهای فارسیوان: سریالهای مردمپسند. پایاننامة کارشناسی ارشد، رشته مطالعات فرهنگی و رسانه، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه تهران.
10
دامرودی، احمد (1389). تحلیل خوانش مخاطبان از فیلمهای سینمایی پیرامون جانبازان و جانبازی. پایاننامة کارشناسی ارشد، دانشکدة علوم اجتماعی، دانشگاه تهران.
11
ذاکری، مهروش (1387). تحلیل دریافت و خوانش مخاطبان تبلیغات: مطالعة مخاطبان شبکههای تبلیغاتی تلهشاپینگ. پایاننامة کارشناسی ارشد، رشتة علوم ارتباطات اجتماعی، دانشکدة علوم اجتماعی، دانشگاه تهران.
12
راودراد، اعظم، منتظرقائم، مهدی، و سرکاراتی، پریسا (1387). تفسیر زنان از بازنمایی هویت زنانه در تلویزیون. فصلنامة تحقیقات فرهنگی ایران، 2، 1-22.
13
رضایی، محمد، و کلانتری، مونا (1390). خوانش مخاطبان سریالهای شبکههای ماهوارهای فارسیوان: مورد تماشاگری ویکتوریا. فصلنامة زن در فرهنگ و هنر، 3 (2)، 5-24.
14
ساروخانی، باقر (1367). جامعهشناسی ارتباطات. تهران: اطلاعات.
15
سرکاراتی، پریسا (1385). بررسی عوامل مؤثر بر استفادة رسانهای زنان. پایاننامة کارشناسی ارشد، رشته علوم ارتباطات اجتماعی، دانشکدة علوم اجتماعی، دانشگاه تهران.
16
سورین، ورنر، تانکارد، جیمز (1381). نظریههای ارتباطات. ترجمة علیرضا دهقان، تهران: دانشگاه تهران.
17
سیدامامی، کاووس (1387). ادراک گروههای قومی از تصاویر رسانهای خود. فصلنامة تحقیقات فرهنگی ایران، 19، 119-142.
18
شهابی، محمود و جهانگردی، مجتبی (1387). خاستگاه اجتماعی الگوهای استفاده از تلویزیونهای ماهوارهای فارسیزبان در میان مخاطبان تهرانی. فصلنامة تحقیقات فرهنگی ایران، ۲، 23-55.
19
شهلیبر، عبدالوهاب (1384). مصرف محلی و فرهنگ عامة جهانی فیلمهای عامهپسند هندی و تماشاگران زاهدانی. پایاننامة کارشناسی ارشد، رشتة جامعهشناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه تهران.
20
صداقت، حمیده (1388). گفتمان انتخاباتی تلویزیون (شبکة یک سیما) و مواجهة مردم شهر تهران با آن (مطالعة انتخابات مجلس هشتم شورای اسلامی). پایاننامة کارشناسی ارشد، رشته مطالعات فرهنگی و رسانه، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه تهران.
21
عسکرپور، ابوالحسن (1389). مطالعة خوانش لرهای ساکن استان کهکیلویه و بویراحمد از سریال جومونگ. پایاننامة کارشناسی ارشد، رشته مطالعات فرهنگی و رسانه، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه تهران.
22
علیاصغر، فاطمه (1390). تحلیل دریافت زنان تهرانی از سریالهای فارسیوان. پایاننامة کارشناسی ارشد، رشته مطالعات فرهنگی و رسانه، دانشکدة علوم اجتماعی، دانشگاه تهران.
23
فاضلی، نعمتالله و مزین، فرشته (1392). خوانش دانشجویان دختر از کدهای پوشش مدرسه در دبیرستانهای دخترانة تهران. مجلة جامعهشناسی ایران، 14 (2)، 123-152.
24
فغانی، زهره (1387). تحلیل دریافت جوانان تحصیلکردة تهرانی از ژانر علمی-تخیلی. پایاننامة کارشناسی ارشد، رشتة علوم ارتباطات اجتماعی، دانشکدة علوم اجتماعی، دانشگاه تهران
25
کاظمی، عباس و پرویزن، مرتضی (1391). دینداری و گفتمان تلویزیونی در ایران. مجلة جامعهشناسی ایران، دورة سیزدهم، 3، 25-65.
26
کاوند، رضا (1387). مطالعة نحوة دریافت شبکههای ماهوارهای فارسیزبان توسط جوانان. پایاننامه کارشناسی ارشد، رشته مطالعات فرهنگی و رسانه، دانشکدة علوم اجتماعی، دانشگاه تهران.
27
کریمی، امید (1390). تحلیل دریافت جوانان از سریالهای عامهپسند ماهوارهای: مردمنگاری مخاطبان جوان، شهر مریوان. پایاننامة کارشناسی ارشد، رشتة علوم ارتباطات اجتماعی، دانشکدة علوم ارتباطات، دانشگاه صدا و سیما.
28
کریمی، امید (1391). جهانیشدن و سریالهای عامهپسند ماهوارهای؛ تحلیل دریافت جوانان شهر مریوان. فصلنامه مطالعات ماهواره و رسانه های جدید، 1 (2)، ص 5-31.
29
کریمی، امید و مهدیزاده، سیدمحمد (1392). تحلیل دریافت مخاطبان جوان شهر مریوان از سریالهای عامهپسند ماهوارهای. فصلنامة تحقیقات فرهنگی ایران، 24، 107-136.
30
کلانتری، مونا (1389). بررسی خوانش مخاطبان شبکة فارسیوان: مطالعة موردی تماشاگران سریال ویکتوریا. پایاننامة کارشناسی ارشد، رشته مطالعات فرهنگی، گروه مطالعات فرهنگی، دانشگاه علم و فرهنگ.
31
محمدی، جمال (1387). مخاطبان و مجموعههای تلویزیونی (قرائتهای زنان از مجموعة پرواز در حباب). فصلنامة تحقیقات فرهنگی ایران، 2، 79-110.
32
محمدی، جمال و کریمی، مریم (1390). تحلیل قرائتهای زنان از مجموعههای تلویزیونی (مطالعة موردی قرائتهای زنان شهر ایلام از سریال فاصلهها). فصلنامة انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات، 14، 49-77.
33
مختاری، یاسر (1390). مقایسة خوانش اقوام کرد، فارس و آذریزبان از فیلمهای کردیزبان سینمای ایران. پایاننامة کارشناسی ارشد، رشتة رشته مطالعات فرهنگی و رسانه، دانشکدة علوم اجتماعی، دانشگاه تهران
34
مزین، فرشته (1392). خوانش دانشجویان دختر از کدهای پوشش مدرسه در دبیرستانهای دخترانة تهران. پایاننامة کارشناسی ارشد، رشتة مطالعات فرهنگی، دانشکدة علوم اجتماعی، دانشگاه علامه طباطبایی.
35
مککوایل، دنیس (1382). درآمدی بر نظریة ارتباطات جمعی. ترجمة پرویز اجلالی، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه.
36
مککوایل، دنیس (1382). مخاطبشناسی. ترجمة مهدی منتظرقائم، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه.
37
منتظرقائم، مهدی و فغانی، زهره (1387). تحلیل دریافت جوانان تحصیلکردة تهرانی از فیلمهای علمیـتخیلی. فصلنامه انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات، 4 (12)، 133-161.
38
مهدیزاده، سیدمحمد (1389). نظریههای رسانه، اندیشههای رایج و دیدگاههای انتقادی. تهران: همشهری.
39
هال، استوارت (1378). رمزگذاری و رمزگشایی، در سایمن دورینگ (ویراستار). مطالعات فرهنگی، ترجمة حمیرا مشیرزاده. پویان: تهران.
40
هومن، نیلوفر (1389). مطالعة خوانش مخاطبان امریکایی از فیلمهای ضداسلام یهود. پایاننامة کارشناسی ارشد، رشتة مطالعات فرهنگی و رسانه، دانشکدة علوم اجتماعی، دانشگاه تهران.
41
یزدانپناه، جواد (1390). مطالعة خوانش مخاطبان ایرانی از رمان جنگ (مورد مطالعه: رمان سفر به گرای ۲۷۰ درجه). پایاننامة کارشناسی ارشد، رشته مطالعات فرهنگی و رسانه، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران
42
Hobson, D. (1982). Crossroads: The Drama of a Soap Opera. London: Methuen.
43
Joli, J. and John. J. P. (2000). Imaging the Audience, Losses and Gains in Cultural Studies. in M. Ferguson & P. Golding (Eds), Cultural studies in Question, London: Sage publication.
44
Morley, D. (1980). The 'Nationwide' Audience: Structure and Decoding. London: BFI.
45
ORIGINAL_ARTICLE
نحوة بازنمایی ایدئولوژی در روزنامههای داخلی و خارجی درباره برنامه هستهای ایران
ایدئولوژیها ساختهایی معنایی هستند که در تولید، بازنمایی و تغییر روابط نابرابر قدرت نقش دارند و بهواسطة معنا با گفتمان و زبان که ابزار تولید معناست، پیوند میخورند. ایدئولوژیها در قالب رخدادهای گفتمانی، تولید میشوند و انتقال مییابند. عناوین خبری مطبوعات نمونههای این رخدادهای گفتمانی هستند. در این پژوهش در چارچوب تحلیل گفتمان انتقادی و با بهرهگیری از مؤلفههای جامعهشناختیـ معنایی الگوی تحلیلی ون لیوون (1996) همچون «حذف، اظهار، پیوند زدن، ارزشدهی و تفکیک کردن»، به بررسی چگونگی بازنمایی ایدئولوژیها دربارة برنامة هستهای ایران در سال 1390 در روزنامههای داخلی و خارجی بهشکل تحلیلی و توصیفی پرداخته شده و بسامد استفاده از این مؤلفهها توسط هر دو گروه از روزنامهها تعیین و مقایسه گردیده است تا به این سؤال پاسخ داده شود که بازنمایی ایدئولوژی در برنامة مذکور با استفاده از کدام مؤلفههای جامعهشناختیـمعنایی صورت میگیرد و آیا نحوة این بازنمایی و بسامد استفاده از مؤلفهها در روزنامههای داخلی و خارجی یکسان است. برای این منظور 242 عنوان از دو روزنامة داخلی ایران و کیهان و دو روزنامة خارجی گاردین و واشنگتنپست دربارة موضوع هستهای ایران مورد بررسی تحلیلی و توصیفی قرار گرفت. نتایج تحلیل حاکی از این است که نوع مؤلفههای بهکاررفته یکسان است و میزان استفاده از مؤلفهها در روزنامههای ذکرشده، بیشتر در مؤلفة حذف، تفاوت میکند، اما نحوة استفاده از این مؤلفهها متفاوت و منطبق بر ایدئولوژی و دیدگاهی است که از آن جانبداری میکنند. در واقع ایدئولوژیهای متفاوت به بهرهگیری متفاوت از مؤلفههای زبانی منجر میشود.
http://www.jicr.ir/article_203_cad86ce0bd24ca76821676e1fe7c99d1.pdf
2015-06-21
131
149
تحلیل گفتمان انتقادی
ایدئولوژی
مطبوعات
انرژی هستهای
مؤلفههای جامعهشناختی ـ معنایی
گیتی
تاکی
giti_taki2020@usb.ac.ir
1
استادیار گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان
AUTHOR
مریم
نخعی
maryamnakhaei84@yahoo.co
2
کارشناس ارشد زبانشناسی همگانی
LEAD_AUTHOR
آقاگلزاده، فردوس (1390).تحلیل گفتمان انتقادی. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
1
ایزدی، فؤاد، و سقای بیریا، حکیمه (1378). تحلیل گفتمان انتقادی روزنامههای برجستة آمریکا دربارة انرژی هستهای ایران. ترجمة سیدجمالالدین اکبرزاده، نشریة رسانه، شمارة 16 (1) ، 10-125.
2
ربیعی، علی، و احمدزاده نامور، فرناز (1387). نظریة بازنمایی رسانهها و تحلیل افکار عمومی متقابل آمریکاییها و ایرانیها. مجله دانش سیاسی، 4 (2)، 37-62.
3
رزمجو، آیت...، و ثانوی، سحر (1378). بررسی شیوههای تصویرسازی کارگزاران در زبان اخبار؛ تحلیل گفتمان انتقادی با عنایت به مؤلفههای جامعهشناختیـ معنایی. فصلنامة پازند، 4 (13)، 41-65.
4
سلطانی، علیاصغر (1384). قدرت، گفتمان و زبان؛ سازوکارهای جریان قدرت در جمهوری اسلامی ایران. تهران: نشر نی.
5
سلطانی، علیاصغر، تفضلی، بیژن، و صدقی چوکانو، رضا (1387). تحلیل گفتمان رسانهها. فصلنامه علوم سیاسی، شمارة (42)، 65-94.
6
سلطانی، علیاصغر، و شاهقاسمی، احسان (1389). آیا این مرد به بمب اتم دست مییابد؛ نگاهی به بازنمایی مناقشات اتمی ایران در مطبوعات آمریکا. مجلة جهانی رسانه، پاییز و زمستان 1382، 10، 1-14.
7
شمس، محمدرضا (1385). بررسی گفتمان انتقادی مسئلة هستهای ایران در روزنامههای انگلیس. رسالة دکتری آموزش زبان انگلیسی. دانشگاه اصفهان.
8
غیاثیان، مریم (1388). بازتاب نگرش فرهنگی غرب نسبت به ایران در ساختارهای زبانی در نشریات انگلیسی زبان. فصلنامة تحقیقات فرهنگی ایران، 2 (1)، 123-139.
9
مهدیزاده، سیدمحمد (1378). رسانهها و بازنمایی. تهران: وزرات فرهنگ و ارشاد اسلامی.
10
یارمحمدی، لطفالله (1383). گفتمانشناسی رایج و انتقادی. تهران: انتشارات هرمس.
11
یارمحمدی، لطفالله، و رشیدی، ناصر (1382). پژوهشی در میزان صراحت یا پوشیدگی پیام در گزیدة سرمقالههای روزنامههای ایران: رابطة بین ساختارهای گفتمانمدار و ساختارهای زیربنایی فکریـ اجتماعی. نامة فرهنگ، 3 (47)، 23-59.
12
Coulthard, C.R. & Coulthard, M. (eds.). Text and Practices:.Readings in CDA, London: Rutledge.
13
Fairclough, N. (1995). Critical Discourse Analysis. London: Longman.
14
Fairclough, N. (1996). Language and Power. London: Longman.
15
Fairclough, N. (2004). Analyzing Discourse. London: Rutledge.
16
Hall, S. (2013). Cultural Representation and Signifying Practices. UK: Sage Publications.
17
Hamilton, H.E (eds.), Handbook of Discourse. London: Routledge.
18
Van Leeuwen, T. A. (1996). The Representation of Social Actors, In Caldas
19
Van Leeuwen, T. A. (2008). Discourse and Practice. London: Oxford University press.
20
Van Leeuwen, T. A. (2009). Critical Discourse Analysis. In Schiffrine, D. Tanen. &
21
ORIGINAL_ARTICLE
سنجش نگرش جامعه میزبان به گسترش آسیبهای اجتماعی ناشی از توسعه گردشگری در شهر همدان
موضوع مقالة حاضر، سنجش نگرش جامعة میزبان در مورد گسترش آسیبهای اجتماعی ناشی از توسعة گردشگری در شهرستان همدان است. روش پژوهش در این تحقیق، پیمایشی و از نوع توصیفیـتحلیلی بوده و برای جمعآوری دادههای مورد نیاز از پرسشنامه محققساخته در قالب طیف لیکرت استفاده شده است. بدین منظور کل جامعة آماری به دو گروه متفاوت شامل ساکنان محلی، و کسبهای که به فعالیتهای گردشگری وابستهاند، تقسیم شد. چارچوب نظری استفادهشده در این مقاله، نظریة کنترل اجتماعی تراویس هیرشی است. همچنین در این تحقیق از روش نمونهگیری تصادفی طبقهبندیشده با ترکیبی از افراد زن و مرد در طیف سنی 18 سال و بالاتر استفاده شده و بر این اساس نمونة آماری موردمطالعه بر اساس فرمول کوکران 400 نفر برآورد گردیده است. برای سنجش پایایی ابزار پژوهش نیز از آلفای کرونباخ استفاده شده است که میزان ضریب آن (83/.) است. اطلاعات جمعآوریشده از طریق پرسشنامه بعد از کدگذاری با استفاده از نرمافزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد که گردشگری در شهر همدان تا حدودی توسعه یافته است. همچنین نتایج تحقیق نشاندهندة این نکته است که بین توسعة گردشگری و نگرش پاسخگویان به افزایش آسیبهای اجتماعی رابطة معنیداری وجود دارد. سطح معنیداری بهدستآمده برابر با (Sig = 0/000) و با 95 درصد اطمینان میتوان بیان داشت که این رابطه معنیدار است. شدت رابطة بین دو متغیر برابر با 20/0 است. نتایج نشان میدهد که شهروندان همدانی در خصوص تأثیرات منفی و رتبهبندی آسیبهای اجتماعی گسترشیافته، توزیع اقلام ضدفرهنگی را با میانگین (33/3 از 5) بالاترین و رواج قماربازی را با میانگین (04/2 از 5) پایینترین آسیب اجتماعی تلقی کردهاند.
http://www.jicr.ir/article_204_87f342cb073034b0116e85361243f5a2.pdf
2015-06-21
151
184
توسعه گردشگری
آسیبهای اجتماعی
آسیبشناسی اجتماعی
شهرستان همدان
شهلا
کاظمیپور ثابت
skazemipour@gmail.com
1
دانشیار دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه تهران
AUTHOR
حسین
رضایی
rezaii.hossein@yahoo.com
2
دانشجوی دکتری جامعه شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
LEAD_AUTHOR
حدیثه
رمضانیفر
hadisramezani@yahoo.com
3
کارشناس ارشد جامعهشناسی و پژوهشگر مرکز مطالعات کاربردی اصفهان
AUTHOR
آبرکرامبی، نیکولاس، هیل، استفن و ترنر، برایان اس. (1376). فرهنگ جامعهشناسی، ترجمة حسن پویان، تهران: نشر چاپخش.
1
آپوستولوپولوس، یورکوس (1388). جامعهشناسی گردشگری. ترجمة بیژن شفیعی، رشت: نشر وارسته.
2
آمار، تیمور (1392). آسیب شناسی توسعة گردشگری در سکونتگاههای روستایی استان گیلان: دهستان دیلمان شهرستان سیاهکل. فصلنامة اقتصاد فضا و توسعة روستایی، 2 (1)، 171 ـ 192.
3
اردستانی، محسن (1387). مبانی گردشگری روستایی. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
4
پاپلی یزدی، محمدحسین و سقایی، مهدی (1385). توریسم (ماهیت و مفاهیم). تهران: انتشارات سمت.
5
حمدی، کریم و همکاران (1388). بررسی تأثیر توریسم تاریخیـفرهنگی بر توسعة پایدار شهر همدان. پژوهشنامة علوم اجتماعی، 3 (1)، 49-69.
6
حیدری، رحیم (1389). مبانی برنامهریزی صنعت توریسم. تهران: انتشارات سمت.
7
دواس، دی. ای. (1376). پیمایش در تحقیقات اجتماعی. ترجمة هوشنگ نایبی، تهران: نشرنی.
8
رابرتسون، یان (1372). درآمدی بر جامعه با تأکید بر نظریههای کارکردگرایی، ستیز و کنش متقابل نمادی. ترجمة حسین بهروان، مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی.
9
رابینگتن، ارل و واینبرگ، مارتین (1390)، رویکردهای نظری هفتگانه در بررسی مسائل اجتماعی. ترجمة رحمت الله صدیق سروستانی، چاپ ششم، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
10
رضایی، روحالله، شریف زاده، ابوالقاسم و اسدپاسکی، امیر (1391). واکاوی پیامدهای منفی توسعة گردشگری در مناطق روستایی استان قزوین (مطالعة موردی: روستای گازرخان)، مسکن و محیط روستا. 137، 83 ـ 96.
11
رفیعپور، فرامرز (1383). تکنیکهای خاص تحقیق در علوم اجتماعی. چاپ سوم، تهران: انتشارات شرکت سهامی انتشار.
12
رنجبریان، بهرام و زاهدی، محمد (1386). شناخت گردشگری. اصفهان: نشر چهارباغ.
13
رهنمایی، محمدتقی (1389). توانهای محیطی ایران. چاپ اول، تهران: انتشارات دانایی و توانایی.
14
زاهدی، شمسالسادات (1385). مبانی توریسم و اکوتوریسم پایدار (با تکیه بر محیطزیست). چاپ اول، تهران: انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی.
15
زکی، محمد (1384). درآمدی بر جامعهشناسی جهانگردی و گردشگری. مجموعهمقالات اولین همایش سراسری نقش
16
ساروخانی، باقر (1385). روشهای تحقیق در علوم اجتماعی. ج 1، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
17
ستوده، هدایتالله (1381). آسیبشناسى اجتماعى. تهران: نشر آواى نور.
18
سهرابزاده، مهران (1388). فرهنگنامه آسیبهای اجتماعی. تهران: انتشارات جامعهشناسان.
19
شارپلی، رچارد جولیا (1380). گردشگر روستایی. ترجمة رحمتالله منشیزاده و فاطمه نصیری، تهران: نشر منشی.
20
صالحیفرد، محمد (1390). گردشگری روستایی، مبانی برنامهریزی و طرحهای ساختاری. مشهد: نشر مرندیز.
21
صدیق سروستانی، رحمتالله (1389). آسیبشناسى اجتماعى (جامعهشناسی انحرافات اجتماعى). چاپ ششم، تهران: انتشارات سمت.
22
صنعت گردشگری در توسعة مازندران. تهران: نشر رسانش.
23
ضرغام، حمید (1376). راهکارهایی برای توسعة جهانگردی در جمهوری اسلامی ایران. ج 1، مجموعه مقالات نخستین همایش ملی جهانگردی و جمهوری اسلامی ایران، کیش، سازمان منطقه آزاد کیش.
24
ضیایی، محمود و ترابیان، پونه (1389). سنجش سطح قابل قبول اثرات منفی اجتماعی گردشگران بر جوامع محلی در ایران، مورد مطالعه سکونتگاههای روستایی حوزة تالاب پریشان. فصلنامة انجمن جغرافیایی ایران، 8 (27)، 205 ـ 225.
25
طالبان،محمدرضا(1380). دینداری و بزهکاری در میان جوانان دانشآموز. تهران: مؤسسه پژوهشی فرهنگ، هنر و ارتباطات.
26
عبداللهی، محمد (1383). آسیبهای اجتماعی و روند تحول آن در ایران. ج 1، مجموعه مقالات دومین همایش ملی آسیبهای اجتماعی ایران، تهران، انجمن جامعه شناسی ایران.
27
علیقلیزاده، ناصر (1387). بررسی تأثیر گردشگری بر توسعة پایدار. پایاننامة دکترای، دانشکدة جغرافیا، دانشگاه تهران.
28
فرجاد، محمدحسین (1360). روانشناسی و جامعهشناسی جنایی. تهران: نشر همراه.
29
کروبی، مهدی (1382)، فرهنگ گردشگری. فصلنامة مطالعات جهانگردی، 2، 21-48.
30
گولد، جولیوس و کولب، ویلیام. ل (1384). فرهنگ علوم اجتماعی. گروه مترجمان، چاپ دوم، تهران: انتشارات مازیار.
31
لی، جان (1378). گردشگری و توسعه در جهان سوم. چاپ اول، ترجمة علیرضا افتخاری، امین رکنالدین و معصومه صالحی، تهران: شرکت چاپ و نشر بازرگانی.
32
معصوم قدیری، مجتبی (1389)، گردشگری پایدار (روستایی و عشایری). تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
33
معصومی، مسعود (1385)، ماهیت گردشگری. تهران: نشر پیک.
34
ممتاز، فریده (1387). انحرافات اجتماعی، نظریهها و دیدگاهها. تهران: شرکت سهامی انتشار.
35
میرزایی، رحمت (1388). تأثیر توسعة گردشگری روستایی بر اشتغال در منطقة اورامانات کرمانشاه. فصلنامة روستا و توسعه، ۱۲(۴)، 49-77.
36
ناراسایا، ام. لاکشمی (1390). گردشگری و توسعه. ترجمة قهرمان رستمی و مهدی رمضانزاده، تهران: نشر نور علم.
37
الوانی، سیدمهدی، و پیروزبخت، معصومه (1385). فرایند مدیریت جهانگردی. چاپ اول، تهران: دفتر پژوهشهای فرهنگی.
38
ویلیامز، فرانکپی و مکشین، ماری لیندی (1386). نظریههای جرمشناسی. چاپ دوم، تهران: نشر میزان.
39
Ap, J., & Crompton, J. L. (1998). Developing and testing a tourism impact scale. Journal of Travel Research, 37 (2), 120 - 130
40
Boonyobhas, A. (1996). Tourism Planning Concept for Ko Samui; Thailandb: a Sustainable Environment Development Approach. Texas A&M University.
41
Butler, R. W.; Hall, C. M., & Jenkins, J. )1998 .( Tourism and Recreation in Rural Areas. Wiley, hardcover.
42
Cohen, E. (1984). The sociology of torism: approaches and findings; Annual Review of Sociology, 10, 373 – 392.
43
Faisal, k. (2013). Socioeconomic Impacts of Tourism on the Rural People of Azad Kashmir - a Case Study of Rawalakot and Banjonsa in Azad Kashmir. Swedish University of Agricultural sciences, faculty of natural resources and agricultural sciences.
44
Goeldner, C., & Richie, B. (2003). Tourism, Principles, Practices, Philosophies. Printed in the United States of America.
45
Hirschi, T. (1969). Causes of Delinquency. Berkeley and Los Angeles: University of California Press.
46
Lilly, J. R., Francis T. C., & Richard A. B. (1995). Criminological Theory: Context and Consequences. Thousand Oaks: Sage Publications.
47
Long, Y, (2010). The Social Impacts of Tourism Development in Hainan Island. vaasan ammattikorkeakoulu vasa yrkeshogskola university of applied sciences.
48
Mathieson, A., & Wall, G. (1988). Tourism: economic, physical and social impacts. Journal of Travel Research, 22, 51
49
Moore, W. (2013). An Assessment of the Economic and Social Impacts of Climate Change on the Tourism Sector in the Caribbea. Copyright © United Nations, February 2013. All rights reserved Printed in Santiago, Chile – United Nations.
50
Neto, F. (2003). A new approach to sustainable tourism development: moving beyond environmental protection. Natural Resources Forum, 27) 3(, 212 – 222.
51
Park, M., & Stokowski, P. A. (2009). Social disruption theory and crime in rural communities: compassions across three levels of tourism growth. Tourism Management, 30 (6(, 905 – 915.
52